Profesor Tadeusz Sinko
Urodzony 14 września 1877 roku w Małej, powiat ropczycki. Był synem chłopów Walentego i Feliksy z domu Jop. W latach 1889-1897 uczęszczał do Gimnazjum im. Sobieskiego w Krakowie, 1896-1900 studiował filologię klasyczną, językoznawstwo i historię literatury polskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim. Zmarł 22 lipca 1966 roku w Krakowie. W 1901 roku uzyskał tytuł doktora filozofii na Uniwersytecie Jagiellońskim na podstawie rozprawy De Gregorii Sanocci studius humanioribus. W 1903 roku habilitował się na Uniwersytecie Jagiellońskim. Był również profesorem języków starożytnych w Gimnazjum Św. Anny w Krakowie (1904-1907). W 1907 został mianowany profesorem nadzwyczajnym Uniwersytetu Lwowskiego. Polski filolog klasyczny, profesor Uniwersytetu Lwowskiego i Jagiellońskiego. Stał się inspiracją dla Gombrowiczowego „Profesora Pimko” z książki Ferdydurke. Był członkiem najważniejszych polskich korporacji naukowych – Polskiej Akademii Umiejętności, Polskiej Akademii Nauk, Towarzystwa Naukowego Warszawskiego. Przewodniczył Komisji Filologicznej PAU (1947-1950) oraz Komisji Filologii Klasycznej Oddziału PAN w Krakowie (od 1958). W 1952 został laureatem nagrody państwowej I stopnia za całokształt pracy naukowej, ze szczególnym uwzględnieniem trzytomowej pracy Literatura grecka. Za publikację Antyk Wyspiańskiego (1916) otrzymał nagrodę Akademii Umiejętności w Krakowie im. Barczewskiego. Był odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim Orderu Polonia Restituta oraz Orderem Sztandaru Pracy I klasy. Od 1993 r. jest patronem Szkoły Podstawowej w Małej.