Popiel Stefan

Stefan_Popiel2

Stefan Ignacy Dominik Popiel herbu Sulima (ur. 19 maja 1896 r. w Skawinie, zm. 22 grudnia 1927 r. w Małej koło Ropczyc) – polski piłkarz, porucznik rezerwy piechoty Wojska Polskiego.Polski bramkarz, oraz wychowanek Cracovii był jej zawodnikiem od 1909 do 1924, a w 1919 gościnnie występował w Wiśle Kraków. Z Cracovią walczył w dwóch finałach Mistrzostw Galicji w 1913 i 1914 gdzie zagrał w 6 meczach, a także w finałach Polski w 1921 i 1922 rozgrywając w nich 10 gier. W 1921 wywalczył z nią tytuł mistrzowski. Łącznie w „Pasach” rozegrał 129 meczów, w tym 34 spotkania w oficjalnych rozgrywkach. Nazywany był następcą Józefa Lustgartena. Bratanek znanego polityka galicyjskiego, Karola. Był właścicielem ogromnych majątków ziemskich. Uczestniczył w wojnie z bolszewikami w 1920. Został odznaczony dwukrotnie Krzyżem Walecznych, między innymi za obronę Kamionki Strumiłowej. Po wojnie został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 2646. lokatą w korpusie oficerów rezerwowych piechoty. W latach 1923-1924 posiadał przydział mobilizacyjny do 20 Pułku Piechoty w Krakowie. Zginął w tajemniczych okolicznościach 22 grudnia 1927 w swoim majątku w Małej (folwark w Małej Górnej gdzie później mieściła się szkoła) Początkowo ogłoszono, że popełnił samobójstwo , później jednak pojawiły się policyjne informacje, że przed powieszeniem został pobity przez nieustalonych sprawców. 25 grudnia 1927, w Krakowie, w Dzienniku „Czas” został opublikowany nekrolog o treści „Stefan Sulima-Popiel porucznik rez. W.P. 20 pułku piechoty, odznaczony 2 krzyżami za waleczność, przeżywszy lat 31, zakończył życie dnia 22 grudnia 1927 r. w majątku Mała wskutek skrytobójczego morderstwa. O czem w smutku pogrążona żona z synem, rodzice i rodzeństwo zawiadamiają Krewnych, Przyjaciół i Znajomych. O dniu pogrzebu nastąpią osobne powiadomienia”.