Kronika

KRONIKA Mała Górna

Rok 1947
Szkoła Podstawowa w Małej Górnej została uroczyście otwarta w dniu 14 grudnia. Inicjatywa otworzenia tej szkoły wyszła od ob. Wiktor Zofii kierowniczki szkoły w Małej i ks. proboszcza Józefa Kuczka. Zachęceni przez w/w gospodarze sami własnymi środkami wyremontowali jedną salę w budynku dawnego folwarku. Najwięcej pracy włożyli: ob. Ciebień Marcin jako pierwszy przewodniczący Komitetu Szkolnego, Skóra Jan, Król Antoni, Skóra Karol, Książek Tadeusz, Czernecki Jan, Czernecki Grzegorz i wieli innych. Pierwszym nauczycielem został Wójcik Franciszek.
Szkoła Podstawowa w Małej Górnej mieści się w budynku dawnego folwarku Heleny Popielowej właścicielki dóbr Mała. Budynek ten wybudowany został w roku 1926 przez Stefana Popiela. Po jego śmierci w 1928 roku Helena Popielowa oddała majątek w dzierżawę byłemu majorowi wojsk polskich Franciszkowi M……???. W czasie wojny majątek ten dzierżawił Stefko Stanisław.
W roku 1945 na podstawie dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego została przeprowadzona parcelacja majątku, a były ogród folwarczny przeznaczony został na szkołę. W pierwszych latach powojennych nie można było uruchomić szkoły gdyż budynek ten był zajęty przez obywateli, których domy zostały spalone podczas działań wojennych.

15.12.1947r
Pierwsza nauka w szkole.
Stan dzieci 75.
Klasa I – 25, II – 18, III – 19, IV – 13.
Warunki pracy ciężkie, w sali zimno przez prowizoryczne drzwi wieje wiatr i śnieg, na korytarzach przeciągi.
Frekwencja 98%.
Szkoła została otwarta bez wiedzy Kuratorium, a początkowo i bez wiedzy Inspektoratu.
Kierownictwo szkoły należy do ob. Wiktor Zofii kier. szkoły w Małej.

22.01.1948r
Pierwsza wizytacja Inspektoratu Szkolnego.
Inspektor ob. Łotz Wilhelm szczerze zainteresował się tut. Szkołą widząc dużą liczbę dzieci.

18.03.1948r
Inspektorat Szkolny przeznaczył 40tys zł na dalszy remont szkoły. Wizytacja pomogła. Jest to pierwsza subwencja. Za pieniądze te wyremontuje się mieszkanie nauczyciela.

10.04.1948r
Inspektorat Szkolny ustalił rejon szkolny z następującymi osiedlami: Mała – Górna, Piterówka, Orkiszówka, Pustki, Granice. Dzieci tut. szkoły mają ogromne braki. Praca ciężka nauczyciel dochodzi z Małej Dolnej. Miejscowa ludność ogólnie jest zadowolona z tej szkoły, są jednak wyjątki, którym to bardzo nie na rękę – chodzi o to ze mieli dochód z ośrodka, który teraz przechodzi na szkołę. Na tym tle dochodzi do zatargów z zainteresowanymi obywatelami.

01.05.1948r
Święto Pracy.
Uroczyste nabożeństwo w kościele. Akademia dla dzieci szkolnych.

02.05.1948r
Wyremontowane mieszkanie w tut. Szkole zajmuje nauczyciel Wójcik Franciszek.

15.05.1948r
Z polecenia Inspektoratu projektuje się w przyszłym roku szkolnym utworzenie klasy V i dodanie jeszcze jednej siły nauczycielskiej.

26.06.1948r
Uroczyste zakończenie roku szkolnego.
Stan dzieci przy końcu roku szkolnego 77. Przeszło do klas wyższych 72. Pierwsze rozdanie świadectw w nowej szkole . Świadectwa wydawane były z pieczątką Szkoły Powszechnej w Małej.

04.07.1948r
Powiatowy Zarząd Towarzystwa Budowy Szkół Podstawowych przeznaczył dla tut. szkoły 40tys zł. Za te pieniądze w czasie wakacji wykończono drugą salę szkolną i poprawiono jedną stronę dachu. Wybudowano budynek gospodarczy (stajnię, drewutnię).

ROK SZKOLNY 1948/49

01.09.1948r
Uroczyste rozpoczęcie nauki w szkole.
Stan dzieci 95. 5 klas szkoły podstawowej. Inspektorat przydzielił drugiego nauczyciela niekwalifikowanego (po czterech klasach gimnazjum) Boronowicz Emila z Małej. Nauka odbywa się w klasach łączonych. Klasy I i II uczy Wójcik, III i IV Boronowicz, klasa V uczy się oddzielnie.
Boronowicz: geografia, biologia, fizyka a resztę przedmiotów Wójcik.
Poziom nauki jest nadal słaby, przyczyną tego jest przeważnie przeciążenie dzieci w domu pracą. Przeważnie część ludności to analfabeci (40 ludzi) i wtórni analfabeci których jest przeważająca większość. Szkoła nie posiada żadnych pomocy naukowych, mało ławek, brak miejsca dla dzieci. Brak również podręczników, których nie można kupić co przy klasach łączonych utrudnia naukę. Stan ten ulega powoli poprawie. Inspektorat Szkolny przydzielił pomoce naukowe do fizyki.

15.12.1948r
Zjednoczenie Partii Robotniczych PPR i PPS – PZPR. Uroczysty poranek dla dzieci.

25.03.1949r
Wizytacja Inspektoratu Szkolnego Wilchelma Lotza. Ob. Inspektor stwierdził słaby jeszcze poziom nauki w szkole z wyjątkiem klasy V. Udzielił rad i wskazówek na przyszłość. Z powodu dużej ilości dzieci ob. Inspektor polecił zaprojektowanie na przyszły rok szkolny klasę VI.

01.05.1949r
Uroczyste Święto Pracy.
W czerwcu tego roku urządziliśmy razem z kolegą Boronowiczem festyn na placu szkolnym. Dochód przeznaczony był na wycieczkę dzieci szkolnych do Łańcuta, która odbyła się w ostatnich dniach czerwca. W wycieczce brało udział około 20 dzieci z klasy IV i V.

26.06.1949r
Uroczyste zakończenie roku szkolnego, rozdanie świadectw.
Stan dzieci w szkole 97. Ukończyło szkołę 12 dzieci i przeszło do klasy VI w Małej. Ogółem przeszło do klas wyższych 86, pozostało w tych samych klasach 11 dzieci.
Zakończenie roku szkolnego wykazało słabe zainteresowanie rodziców postępami dzieci pomimo zaproszeń było bardzo mało ludzi. W roku szkolnym 1948/49 szkoła ta jest szkołą oddzielną. Kierownikiem był Wójcik Franciszek z Małej. Założono akta szkoły, zakupiono pieczątkę szkolna z napisem Publiczna Szkoła Podstawowa w Małej Górnej.
W czasie wakacji została wybudowana nowa studnia, której dotychczas nie było, bo stara studnia folwarczna zawaliła się zupełnie. Wybudowano również ustępy szkolne. Fundusze na ten cel dał Zarząd Gminy Wielopole.
W lipcu tego roku braliśmy wraz z kolegą udział w kursie dla nauczycieli niekwalifikowanych w Rzeszowie, gdyż dotychczas i kier. Wójcik jest nauczycielem niekwalifikowanym po liceum ogólnokształcącym typu humanistycznego.

ROK SZKOLNY 1948/50
Kol. Boronowicz Emil został przeniesiony do szkoły w Małe,j a na jego miejsce przydzielona została kol. Markucka Genowefa z Małej (również niekwalifikowana nauczycielka po czterech latach gimnazjum).
Stan dzieci w szkole 93, gdyż roczniki wojenne wykazują stały spadek urodzenia. Wojna i okupacja niemiecka pozostawiła jeszcze inny ślad w postaci niedorozwoju fizycznego i psychicznego dzieci co odbija się na nauce szkolnej. Przyczyna tego było nerwowe życie, niepewność jutra przez okres okupacji, a w roku 1944 cała wioska była wysiedlona z powodu stojącego tu frontu. Wysiedlenie trwało 6 miesięcy. Ludzie nie zebrali plonów z pół i łąk, tak że w roku 1945 po przejściu frontu w tutejszej wsi panował głód, ludzie żywili się przeważnie zmarzniętymi kartoflami kopanymi na wiosnę w polu. Brak było również bydła, gdyż dużo musieli ludzie sprzedać z powodu braku paszy w czasie wysiedlenia (krowa kosztowała na wysiedleniu od 50 do 100kg żyta). Dużo bydła wyginęło od min i odłamków zjedzonych na pastwiskach. W roku 1945 ludzie nie obsiali wszystkich pól i stało dużo ugorów przeważnie na działkach otrzymanych z reformy rolnej. Stan poprawił się dopiero w roku 1946. Dlatego dzieci przychodzące do szkoły są anemiczne, niedożywione. Państwo stara się przyjść z pomocą biednej ludności i podnieść stan zdrowotności dzieci przez dożywianie prowadzone w każdej szkole, przydziały lekarstw, witamin i tranu. Dużą pomocą były dostawy UNRA, a później UNCEF (Międzynarodowy Fundusz Pomocy Dzieciom). Szkoła otrzymuje mleko w proszku, tłuszcz i inne. W roku szkolnym 1949/50 szkoły otrzymały nowe programy oparte na zasadach marksistowskich. Programy te w niektórych przedmiotach jak w historii są tak obszerne ze prawie niemożliwe do zrealizowania. Poziom nauki stale się podnosi.

01.09.1949r
Uroczyste rozpoczęcie nauki w szkole.
Stan dzieci 93. Nauka natrafia na duże trudności gdyż stare posiadane przez dzieci podręczniki nie są dostosowane do nowych programów.
W dniach 11 i 12 września odbyła się w Dębicy dwudniowa konferencja nauczycieli z całego powiatu. Na konferencji były podsumowane osiągnięcia i braki w nauce szkolnej. Były również omawiane nowe programy nauczania i sposoby ich realizacji.
Od dnia 08.10 do 01.11 kier. Wójcik otrzymał urlop w celu przygotowania się do egzaminu uzupełniającego w zakresie liceum pedagogicznego. Egzaminy odbyły się w dn. 28 – 30 w Rzeszowie. Egzamin ten zdał z wynikiem pozytywnym.
W dniu 14.12.1949r został aresztowany kier. Wójcik przez PUBP w Dębicy w szkole pozostała tylko ob. Markucka Genowefa. Ponieważ Inspektorat Szkolny nie przydzielił żadnej siły nauczycielskiej nauka odbywała się co drugi dzień dla klas III – V a klasy I i II codziennie. W styczniu kol. Markucka dostała urlop na uzupełnienie egzaminu. Do tut. szkoły przyszła w zastępstwie nauczycielka z Małej Dolnej kol. Kruczek Maria. Ten stan trwał do 01.04.1950r. Inspektorat Szkolny rozwiązał kontrakt pozostającemu w areszcie śledczym Wójcikowi i przydzielił do tut. szkoły absolwenta liceum pedagogicznego w Ropczycach kol. Korysia Stanisława od dnia 01.04.1950r.
Dnia 15.04.1950r został zwolniony z aresztu śledczego były kierownik Wójcik.
01.05.1950r kol. Korys został przeniesiony do szkoły w Zawadzie, a na jego miejsce powrócił ob. Wójcik. Do końca roku szkolnego obowiązki kierownika pełniła ob. Markucka. Z powodu w/w zajść poziom nauki w szkole jest fatalny. Przez ostatnie dni miesiąca nie udało się pomimo starań nadrobić braków. Niektóre przedmioty jak historia nie zostały przerobione gdyż zaległości były duże. Przy końcu roku szkolnego na ogólny stan dzieci 93 nie otrzymało promocji tylko 5 jednakże poziom promowanych pozostawiał wiele trudności w przyszłym roku szkolnym.

ROK SZKOLNY 1950/51
Stan dzieci w szkole:
I – 9
II – 11
III – 18
IV – 24
V – 17
Ogółem – 79 dzieci.
Nauczyciele: Wójcik Franciszek i Markucka Genowefa.
W bieżącym roku szkolnym zmieniono również programy nauczania i wprowadzono zupełnie nowe podręczniki, nie są one jeszcze dostosowane do programów. Zakupem podręczników zajmowało się nauczycielstwo. Warunki pracy w szkole stale się poprawiają. Wydział Oświaty Prezydium Powiatowej Rady Narodowej stara się o zaopatrzenie szkół w niezbędne pomoce naukowe oraz książki dla dzieci i nauczycieli. Biblioteka szkolna liczy już 150 książek. Dużą bolączką tut. obwodu jest brak butów i odzieży dla dzieci. Dzieci chodzą do szkoły licho ubrane. Powodem tego jest brak towarów w spółdzielniach, a częściowo niezaradność ludności, gdyż nawet nie bardzo biedni narzekają na braki, których u nich być nie powinno.
Dnia 29.10.1950r została przeprowadzona reforma walutowa. Wymiana pieniędzy odbywała się do 08.11. wymieniano za 100zł – 1zł, gdy tymczasem towar który kosztował 100zł kosztuje 3zł. Ci którzy mieli w domu pieniądze stracili trzykrotnie. Pensje i wszelkie wynagrodzenia za pracę utrzymały się na poprzednim poziomie, gdyż pracownik który otrzymywał przedtem np. 1200zł otrzymuje 3×1200:100=360zł za które może nabyć tyle ile przedtem. Pensja nauczyciela w pierwszych latach grupa 6 wynosi ok. 380zł, cena butów od 250 – 600zł, metr materiału na ubranie100% 450zł, chleb biały 1,44gr, mięso 12zł, jajka od 60gr za sztukę do 1zł, zeszyt 16 kartkowy 24gr, stalówka 15gr. Ludzie odczuwają brak pieniędzy. Cena zboża wynosi: żyto ok. 60zł, pszenica ok. 100zł.
Od dnia 02 – 08.12.1950r odbył się Narodowy Spis Powszechny w całym kraju. Spis obejmował spis ludności, inwentarza żywego i martwego oraz gruntów. Spis przeprowadzali przeważnie nauczyciele. Szkoła prowadzi kurs analfabetów. Na kurs ma uczęszczać 16 ludzi lecz frekwencja jest bardzo niska. Analfabeci nie czują widocznie potrzeby nauki, gdyż pomimo odgórnego nacisku nie chcą uczęszczać na kurs. Są to przeważnie jednostki mało zdolne i przeważnie ich część chodziła do szkoły, lecz nic się nie nauczyła. Pełnomocnik Rządu do walki z analfabetyzmem zarządził że w roku 1951 do dnia urodzin Generalisimusa Józefa Stalina ma być zlikwidowany analfabetyzm (21.12.1951) przed nauczycielstwem stoi ciężkie zadanie, bo nie tylko nauczyć, ale również i zachęcać tych którzy nie chcą chodzić.
Dnia 07.06.1951r odbyła się wizytacja szkoły przez inspektora Lotza Wilhelma. Wyniki w poszczególnych klasach były zadowalające, oprócz klasy trzeciej którą ocenił za bardzo słabą. Likwidacja analfabetyzmu została przeprowadzona. Niektórzy nauczyli się czytać i pisać lecz nie wszyscy, bo część to ludzie bez zdolności, którzy uczęszczali dawniej do szkoły lecz nic się nie nauczyli. Kurs nauki początkowej zakończono 25.04.1951r. dnia 23.06 odbyło się zakończenie roku szkolnego. 17 dzieci z klasy piątej przeszło do szkoły zbiorczej w Małej.
Okres wakacji 1951r
W okresie wakacji został przeprowadzony remont budynku szkolnego. Dolne drzewa ściany od strony północnej zostały zniszczone przez grzyba dlatego zaszła potrzeba założenia nowego drzewa. W budżecie szkoły było na remont tylko 900zł a koszt remontu obliczony był na 2000zł. Kierownik Wójcik Franciszek wypożyczył do remontu swoje drzewo ok. 6m3 o wartości około 1500zł. W czasie zakładania drzewa wyszło że potrzeba dać nową podłogę do jednej Sali bo cała została zniszczona przez grzyba. Dało to dodatkowy koszt ok. 350zł jak również nowy piec o wartości ok. 100zł. Wybudowana została również nowa weranda od strony północnej. Przeprowadzenie remontu było trudne gdyż był brak materiałów, kierownik musiał chodzić pożyczać dachówkę na pokrycie werandy nawet gwoździ których było ciężko kupić w spółdzielni. Nie można również kupić desek na podłogę i na werandę, trzeba to było kupować u chłopów (nielegalnie). Pomimo tych trudności remont wnętrza budynku został zakończony przed rozpoczęciem roku szkolnego. Pozostało do wykończenia oszalowanie budynku które może da się wykonać dopiero w roku 1952. Szkoła ma długu ok. 2000zł który musi być wypłacony w roku 1952. Prezydium Państwowej rady Narodowej Wydział Oświaty pismem z dnia 02.10.1951 zawiadomił kier. Szkoły że koszty remontu będą pokryte z budżetu na rok 1952. Przy remoncie pracowali Czernecki Jan, który prowadził całą pracę , Pietrucha Franciszek, Grabowski Stanisław, Szydło Feliks i inni.

ROK SZKOLNY 1951/52
Stan dzieci w szkole:
I – 14
II – 11
III – 11
IV – 14
V – 22
Razem 72
Nauczyciele Wójcik Franciszek – kierownik szkoły, Pasowicz Stefania absolwentka Liceum Pedagogicznego. Ob. Pasowicz pochodzi z Małej, jest to jej pierwsza praca. Poprzednia nauczycielka Markucka po wyjściu za mąż wyjechała do Bieska gdyż pracuje jako nauczycielka a jej mąż Książek Feliks pracuje jako urzędnik w fabryce w Brzesku. Warunki pracy w szkole poprawiają się stale. PPRN Wydział Oświaty przydziela stale pomoce naukowe i książki do biblioteki. Biblioteka szkolna liczy już przeszło 250 książek. Szkoła prowadzi dalszą naukę analfabetów nauki początkowej tzw. Zespół czytelniczo – samokształceniowy. Frekwencja słaba około 50%. W jesieni b.r. był przeprowadzony tzw. „Planowy skup zboża” przez państwo. Wymiar był ustalony przez Prezydium Gminnej Rady Narodowej, cena zboża 63zł za 100kg żyta, pszenica ok. 100zł.akcja skupu szła dość ciężko, rolnicy niechętnie dostarczali zboże. Wieś zalega również ze spłatą zadeklarowanych kwot na „Pożyczkę rozwoju sił Polski”. Pożyczka ta została rozpisana w czerwcu 1951r Nauczyciele zadeklarowali na pożyczkę „dobrowolnie” przeważnie po 9 dni pracy przez okres 9 miesięcy, 1 dzień pracy w miesiącu. Warunki materialne są nadal dość ciężkie brak jest tłuszczu, mięsa, cukru itp. W miastach robotnicy otrzymali tzw. „bony mięsno – tłuszczowe”. Na wsi natomiast np. nauczyciele są zmuszeni poszukiwać tych artykułów u ludzi na wsi. Trudno dostać płótna bieliźnianego, lepsza koszula gotowa kosztuje od 100 – 190zl, płótno jest tańsze ale trudno go dostać. Dnia 18.01.1952r został aresztowany proboszcz tut. parafii i nauczyciel religii w tut. szkole. Ks. Józef Kuczek aresztowany został przez Państwowy urząd Bezpieczeństwa Publicznego w Rzeszowie. Przyczyn na razie nie podano. W szkole nie ma nauki religii.
Dnia 23.01.1952r ogłoszono projekt Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Do dnia 6 kwietnia będzie odbywać się ogólnonarodowa dyskusja nad projektem konstytucji. Obywatele mają wnosić poprawki do Konstytucji. W tym okresie odbywało się dużo zebran w tej sprawie. Ludność przeważnie nie zabierała głosu w sprawie poprawek do konstytucji. W kwietniu PGRN wypłaciło należność za remont szkoły w roku 1951. Podsumowanie wyników pracy szkoły za rok 1951/52 wykazało stale podnoszenie się poziomu wychowania i nauczania. Sa jeszcze duże braki ale przeważnie jest to przyczyna słabej frekwencji np. Mroczek Antoni nie przysyła regularnie syna do szkoły i ten nic nie umie choć mógłby się nauczyć. Na rok szkolny 1952/53 zaplanowano klasę szóstą. Dnia 22.07.1952 ogłoszono konstytucję. Według nowej która wzorowana jest na konstytucji radzieckiej, Rzeczpospolita Polska nazywa się obecnie Polska Rzeczpospolita Ludowa.

ROK SZKOLNY 1952/53
Na rok szkolny 1952/53 podniesiony został stopień organizacyjny szkoły. Realizować się będzie program 6 klas szkoły podstawowej. Wydział oświaty przydzielił trzecia siłę nauczycielską ob. Stręk Leonię (Leontyna) pochodzącą z Ropczyc, uczy dopiero drugi rok. Naukę prowadzi się w czterech grupach. Klasa I oddzielnie, klasy II i III łączone, klasa IV i V łączone, klas VI oddzielnie. Warunki pracy są coraz lepsze. Sytuacja materialna nauczycielstwa jest nadal ciężka, brak potrzebnych artykułów jak cukru, mięsa a nawet chleba, którego dostarcza spółdzielnia, lecz zapotrzebowanie jest większe. Przyczyna tego jest częściowo to ze chleb jest tani i wieś kupuje go bardzo dużo. Nawet bogaci gospodarze wolą sprzedać żyto po 300zł na wolnym rynku i kupić chleba którego 1kg 60% kosztuje 1,50zł. Dnia 03.01.1953r przeprowadzono podwyżkę cen na wszystkie artykuły a przeważnie żywnościowe. Zniesiono bony mięsno – tłuszczowe i inne. Podwyżka cen doszła do 200% w niektórych artykułach jak cukier 5,25zł obecnie 15zł, chleb bochenek żytni 60% kosztował 3zł obecnie 6zł, inne artykuły również podobnie podrożały. Równocześnie z podwyżką cen została podwyższona płaca do 40% najwyżej. To zarządzenie władzy ludowej wywołało to ogromny „entuzjazm” wśród ludzi pracy. Dowodem tego są „dobrowolne ” zobowiązania produkcyjne na uczczenie tego zarządzenia. Praca w szkole idzie dość dobrze. Dnia 5 marca 1953r zmarł Józef Stalin. Na jego miejsce wybrano G. Malenkowa. Skład zarządu ZSRR częściowo się zmienił. Nowy rząd prowadzi te sama linie polityczną, polega ona na utrwalaniu pokoju i współpracy między narodami. Ministerstwo Oświaty zarządziło przeprowadzenie w roku szkolnym 1952/53 egzaminów promocyjnych i końcowych w klasach VI i VIII szkół podstawowych. W tut. szkole odbył się egzamin promocyjny klasy szóstej. Klasa liczyła 20 uczniów w tym jeden nie został dopuszczony do egzaminu. Pozostali w liczbie 19 zdali egzamin promocyjny do klasy siódmej. Egzaminami były objęte przedmioty, język polski, matematyka, biologia. Wypowiedzi uczniów były dość dobre. W czasie wizytacji szkoły przez podinspektora ob. Niekorowicza uczniowie wypowiadali się dobrze i wykazali opanowanie materiału.

ROK SZKOLNY 1953/54
Szkoła realizuje 7 klas szkoły podstawowej. Nauczycielka Stręk Leonia została przeniesiona na inne miejsce. Wydział Oświaty przydzielił do tutejszej szkoły dwie młode nauczycielki absolwentki liceum pedagogicznego w Krośnie ob. Uliasz Helena i Kondej Kazimiera.
Liczba uczniów w klasach:
I – 6
II – 12
III – 10
IV – 14
V – 10
VI – 12
VII – 12
Wynajęta została jedna izba szkolna u ob. Boronowicza Pawła gdzie uczy się klasa IV. Jedną salę zachodnią przedzielono murem tworząc dwie małe sale.
Młode nauczycielki pracują z zapałem. Dnia 08.04.1954r odbyła się wizytacja szkoły przez podinspektora Nikorowicza. Stwierdził on dobry poziom wiadomości uczniów. Egzamin ukończenia szkoły złożyło z wynikiem pozytywnym 17 uczniów na 19 zapisanych w klasie VII.

ROK SZKOLNY 1954/55
Od pierwszych dni wakacji rozpoczęto rozbudowanie tutejszej szkoły. Dobudowane zostały dwie sale szkolne od strony zachodniej w czasie wakacji tak że z dniem 1 września rozpoczęła się w nich normalna nauka. Na budowę wartości ok. 30tys zł część funduszy ok 10tys i 5m2 desek dal Wydział Oświaty PPRW w Dębicy, ok 5tys dało PGRW w Wielopolu, a resztę funduszy zostało zgromadzone staraniem kier. szkoły. Z gromady ofiarowali drzewo: Panek Józef, Pitera Jan, Książek Jan po jednej sztuce. Wszystka robocizna była płatna. Nauka w szkole rozpoczęła się 1 września. Skład osobowy nauczycieli bez zmian. Dnia 01.09.1954 nauczycielka Uliasz Helena zwolniła się na własna prośbę a na jej miejsce zgłosiła się kol. Maria Szędzioł z Witkowic.

ROK SZOLNY 1955/56
Stan uczniów w szkole 75. Skład osobowy nauczycieli bez zmian. Wszyscy nauczyciele zapisali się na studia zaoczne Studium nauczycielskie w Rzeszowie. Kol. Kondej i Wójcik filologia polska. Kol. Szędzioł i Pasowicz geografia i biologia. Nauka w szkole idzie dość dobrze, szczególnie dobrze uczy się klasa VII. W szkole nie ma nauki religii gdyż obecny ksiądz nie otrzymał zezwolenia na nauczanie religii w szkole.

ROK SZKOLNY 1956/57
Liczba uczniów w szkole 73. Skład osobowy nauczycieli bez zmian. Nauka w szkole przechodzi normalnie bez specjalnych trudności. W październiku 1956r wybuchło powstanie na Węgrzech. W Warszawie i Poznaniu doszło do antyrządowych wystąpień. Rząd i Partia opanowali sytuację przeprowadzając pewne zmiany. Na czele partii stanął więziony dotychczas Władysław Gomułka, który zapowiedział szeroką demokratyzację życia. Ludność odetchnęła gdyż dotychczas dawał się we znaki strach przed Bezpieka UBP. W szkole wprowadzono naukę religii. Uczy ks. Józef Kuczek.

ROK SZKOLNY 1957/58
Liczba uczniów w szkole 72. Kol. Kazimiera Kondej odeszła z tutejszej szkoły a na jej miejsce przybyła kol. Czesława Pacocha. W bieżącym roku szkolnym nie weszły żadne poważniejsze wydarzenia. Szkołę podstawową tj. klasę VII ukończyło 10 uczniów. Z tej liczby do szkoły średniej poszło 3 uczniów.

ROK SZKOLNY 1958/59
Liczba uczniów w szkole 72. Zmienił się skład grona nauczycielskiego. Odeszły z tut. szkoły kol. Sobczyńska Maria i Pasowicz Stefania. Przybyła kol. Assynger Helena nauczycielka z Zalasu. Szkoła realizuje 7 klas lecz uczy się klasy łączone VII – VI, V – IV, III – II. Klasa pierwsza uczy się oddzielnie. Z tego powodu praca w szkole jest dość trudna. Wszyscy nauczyciele którzy w roku 1955/56 rozpoczęli ZSW zdali egzaminy końcowe w listopadzie 1958r.

ROK SZKOLNY 1959/60
Szkoła realizuje 7 klas przy czterech nauczycielach. Odeszła kol. Assynger a na jej miejsce przybyło 2 młode kol. Władysława Stawarz i kol. Genowefa Strzałka. W bieżącym roku szkolnym nie zaszły żadne ważniejsze wydarzenia. Nauka w szkole odbywała się bez przeszkód i wyniki nauczania były dość dobre.

ROK SZKOLNY 1961/62
Rok szkolny 1961/62 przyniósł tutejszej szkole duże zmiany. W związku z przeniesieniem do innej szkoły dotychczasowego kierownika. Jego miejsce zajął nowy kierownik. Oprócz tego do tutejszej szkoły przybyło dwie nowe siły nauczycielskie. Tak wiec w tym roku szkolnym zorganizowano pracę o pięciu siłach. Taka obsada umożliwiła w lepszych niż do tego czasu warunkach realizację programu szkoły siedmioklasowej bez łączonych oddziałów. Nauczycielstwo nieprzeciążone nadmiarem godzin nadliczbowych z zapałem podjęło pracę. Zaoszczędzoną energię wychowawców i wychowanków skierowano na ożywienie działalności organizacji uczniowskich. Doceniając doniosłe znaczenie wychowawcze jakie posiada na terenie szkoły ZHP przystąpiono niezwłocznie do zorganizowania drużyny harcerskiej pod opieka jednej z nauczycielek. Na korzystne skutki trudu położonego w tym kierunku nie trzeba było długo czekać. Wnet bowiem dał się zauważyć dodatni wpływ ideowo wychowawczy drużyny. Każda uroczystość szkolna i każda akademia urozmaicane były pomysłowo dobranymi występami harcerzy, które zwłaszcza wśród gości przychodzących na akademię cieszyły się dużym uznaniem. Szczególnie okazale wypadły występy artystyczne harcerzy w czasie choinki noworocznej. Oprócz występów artystycznych i koleżeńskiej pomocy słabszym w nauce harcerze wykonali zarówno dla szkoły jak i dla środowiska dużo prac społecznie użytecznych. Powołano również w tym roku szkolnym do życia komitet Rodzicielski, który aktywnie zainteresował się nie tylko materialną ale przede wszystkim wychowawczą stroną życia szkolnego. Z inicjatywy tegoż Komitetu zorganizowano choinkę noworoczna dla dzieci i akademię na Międzynarodowy Dzień Dziecka, po której obdarowano dzieci drobnymi upominkami. Podejmując hasło zbliżenia szkoły do życia zorganizowano w tym roku klasopracownię, którą zaopatrzyliśmy w warsztat stolarski i podstawowe narzędzia do prac ręcznych. W następnych latach będzie się w dalszym ciągu uzupełniać potrzeby pracowni. Zagadnienie politechnizacji znalazło również zrozumienie w naszym obiekcie. Wypowiedziano walkę werbalizmowi w nauczaniu, sprowadzono cały szereg pomocy naukowych. Zakończenie roku szkolnego 1961/62 miało bardzo uroczysty charakter. Szczególnie dużo wzruszeń dostarczył młodzieży tutejszej moment żegnania VII klasy, której uczniowie absolwenci przyrzekli być wiernymi zasadom wychowawczym zdobytym w szkole i przez całe życie pozostać przyjaciółmi szkoły.

ROK SZKOLNY 1962/63
W roku szkolnym 1962/63 zorganizowaliśmy pracę w składzie pięcioosobowym. Rok ten nie przyniósł żadnych godnych kronikarskiego ujęcia zmian w życiu szkoły. Podkreślić jedynie wypada, że praca drużyny harcerskiej czyni coraz lepsze postępy. Obecnie przy szkole istnieje harcerstwo i zuchy. 30.04.1963r harcerze składali przyrzeczenie. Była to naprawdę piękna i wzruszająca uroczystość połączona z obchodami pierwszomajowymi.

ROK SZKOLNY 1963/64
Dnia 1 września odbyło się uroczyste rozpoczęcie nowego roku szkolnego. Na progu uroczystości złożyły się występy artystyczne dzieci tut. szkoły. Obecność rodziców i Powiatowej Rady Narodowej z Ropczyc przyczyniły się do nadania powagi uroczystości. Rok ten był rokiem mozolnej pracy w trudnych warunkach lokalowych, ponieważ 4 bardzo małe izby lekcyjne nadal nie odpowiadają potrzebom dzisiejszej szkoły. Harcerstwo pracowało w tym roku intensywnie uświetniając akademie, poranki i występy artystyczne poświęcone różnym uroczystościom i rocznicom. Organizacja to obok samorządu uczniowskiego stanowi dużą pomoc dla nauczycieli w pracy wychowawczej.

ROK SZKOLNY 1964/65
Ciągle borykanie się z trudnościami lokalowymi uniemożliwia nadanie właściwej rangi wielu przedmiotom nauczania a zwłaszcza artystycznym, które wymagają specjalnych pracowni. To samo dotyczy wychowania fizycznego, dla którego nie można na razie uzyskać Sali gimnastycznej. Dla częściowego przynajmniej złagodzenia rażących braków w tej dziedzinie postanowiliśmy zbudować boisko sportowe. W tym celu czynem społecznym zniwelowano teren, ofosowano go, wyznaczono granice boiska do piłki ręcznej, wykonano bramki
i ustawiono słupki do zawieszenia siatki. Równocześnie wykonano bieżnię (60m)
i równoważnię. Te urządzenia sprawiły dzieciom dużo radości, a nauczycielce wf pomogły
w uzyskaniu lepszych wyników nauczania i usportowieniu szkoły.

ROK SZKOLNY 1965/66
W tym roku szkolnym ważnym wydarzeniem były obchody 1000 – lecia Państwa Polskiego. Do ogólnokrajowych uroczystości szkoła również włączyła się aktywnym uczestnictwem przez różnego rodzaju imprezy, występy artystyczne, konkursy, zobowiązania. Duży wkład w oprawę artystyczną i wizualną tego doniosłego jubileuszu naszej państwowości dało Harcerstwo i Samorząd Uczniowski. Obchody te miały w naszej szkole bardzo uroczysty charakter i cieszyły się dużym zainteresowaniem w środowisku, które dając wyraz głębokiego umiłowania tysiącletniej przeszłości pełnej bohaterskiego zmagania życzyło naszej Ojczyźnie drugiego tysiąclecia w pokoju, szczęściu i dobrobycie. Innym historycznym przez długie wieki oczekiwanym wydarzeniom w tutejszej wsi to elektryfikacja dzięki której życie w Małej uległo całkowitemu przeobrażeniu.

ROK SZKOLNY 1966/67
W roku szkolnym 1966/67 tutejsza szkoła stała się ośmioklasową szkołą podstawową. Mimo trudnych warunków lokalowych pięciu nauczycieli realizowało program VIII klasy i umożliwiło dziesięciorgu absolwentom korzystny start życiowy. Po reformie szkolnictwa podstawowego jest dowodem dalszej troski władzy ludowej o dobro chłopów, robotników i ich dzieci.

ROK SZKOLNY 1967/68
W poszukiwaniu lepszych metod nauczania i w walce o postęp pedagogiczny zbudowaliśmy terenową pracownię geograficzną (działkę pomiarową i morfologiczną). Od tego czasu lekcje geografii stały się bardziej upogladowione. Kompletne i dokładnie wykonane urządzenia na działce geograficznej ułatwiły dzieciom zrozumienie wielu problemów dotyczących naszego globu ziemskiego i wszechświata. Przydzielenie przez Wydział Oświaty aparatu projekcyjnego w dużym stopniu uatrakcyjniło wysiłek dydaktyczno – wychowawczy grona nauczycielskiego.

ROK SZKOLNY 1968/69
W tym roku szkoła wzięła udział w konkursie pod nazwą „Każda szkoła w kwiatach i zieleni”. W związku z tym młodzież szkolna przy pomocy Komitetu Rodzicielskiego zniwelowała gruzowisko po dawnych „czworakach” folwarcznych i założyła na jego miejscu duży (15m x 15m) ogród kwiatowy. Poza tym założono doświadczalną działkę biologiczną oraz plantację czarnych i czerwonych porzeczek (200 krzewów) w nagrodę za ten czyn Wydział Oświaty w Ropczycach przydzielił tutejszej szkole telewizor i aparat fotograficzny. Właściwe wykorzystywanie widowisk telewizyjnych stało się dużą pomocą wychowawczo – naukową dla szkoły i pozaszkolnej młodzieży.

ROK SZKOLNY 1969/70
Aby podołać wymaganiom stawianym przez program ośmioletniej szkoły nauczyciele pogłębiają wiedzę pedagogiczną studiując zaocznie. Mamy już troje nauczycieli z półwyższymi studiami, a jeden spośród nich rozpoczął zaoczne studia w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Rzeszowie. Szkoła zyskała specjalistów do matematyki z fizyką, biologii z chemią i geografii z wychowaniem fizycznym.

ROK SZKOLNY 1970/71
Zamykam rok szkolny 1970/71 krótka notatka kronikarską, w której zegnam tutejszą szkołę. Władze przeniosły mnie do innej szkoły. Pozostawiam następczyni mój dziesięcioletni trud pedagogiczny w tutejszej szkole z życzeniami aby pod jej kierownictwem pomnożony wydał stokrotny plon.